Бо бачаҳо. Чанд шеър аз Шоири халқии Тоҷикистон устод Сайидалӣ Маъмур

АНЎША

                                     Анўшаҷони ҷони мо,

                                     Азизу меҳрубони мо,

                                     Ту ғунчаи шукуфтаӣ

                                     Ба боғи ормони мо.

 

Базеб ҳар нигоҳи ту,

Ду чашму мижжаҳои ту.

Базеб рўйи сап-сафед,

Ду абрўи сиёҳи ту.

 

Ту духтари ягонаӣ,

Гули муроди хонаӣ,

Зи навбаҳори зиндагӣ

Ту беҳтарин нишонаӣ.

 

Анўшаҷони ҷони мо,

Азизу меҳрубони мо,

Бишав гули ҳамешасабз

Ба боғи ормони мо

                                        СЕЛАИ  КАФТАР

Барфи аввал меборад,

Дар кўҳу тал меборад,

Барфи аввал чӣ зебо,

Дорад зеби тамошо:

Аз осмон фурояд,

Чун кафтарон фурояд.

Селакафтари сафед,

Бо болу пари сафед,

Парвозкунон омаданд,

Чун меҳмон омаданд.

Нашин дар хона, Раъно,

Аз хона берун баро

Ту барфи аввалро бин,

Ин кўҳу ин ҷарро бин,

Селаи кафтарро бин.

 

                                            ПАЗМОНӢ

Бузаки навзоди мо

Дар ҳавлӣ танҳо мондаст.

Очабузро акоям

Саҳар ба чаро рондаст.

 

Аз ин сабаб бузича

Ҳар дам маъас мекунад.

Бегоҳ очабуз ояд,

Маъасаш бас мекунад.

Модарам ба кор равад,

Ман ҳам мешудам гирён.

Модарам аз кор ояд,

Ман ҳам мешудам хандон.

МЕҲМОН

Ба хона меҳмон ояд,

Хурсандиям физояд.

Дастархон мешавад пур:

Бо ноку себу ангур…

Ҳам хўришҳои бисёр

Модар мекунад тайёр.

Дар хона то меҳмон аст,

Меҳрубон хонадон аст.

Шўхию бозӣ кунам,

Нозу арозе кунам,

Падар намезанад дам,

Маро намедиҳад ғам.

Модар бигашта дилтанг,

Маро намекунад ҷанг.

Мекунад сабру тоқат,

Гўшамро наметобад.

Ин шеърҳо аз китоби “Тазкираи адабиёти бачаҳо”, ки соли 2015 чоп шудааст, иқтибос шуд.

Бачаҳои азиз метавонанд ин ва даҳҳо китоби ба ин монандро дар шакли комил дар толори хониши адабиёти кӯдакон ва наврасон мутолиа кунанд.

Таҳияи Зарина Зиёвуддинова, мутахассиси шуъбаи адабиёти кӯдакон ва наврасон.