Дуои Модар, дар Рӯзи Модар. Бузургони адабиёт дар васфи МОДАР
Одат кардем дар чунин рӯз шеър бихонем дар ситоиши Модар. Модаре, ки моро ба ноз парвард, ба камол расонд. Ситоиши ин зоти пок ҳадду марзе надорад. Бузургони адабиёти форсу тоҷик аз қадим васфи модар кардаанд. Ва ин чанд интихоб аз китоби “Дуои модар” соли 2019 чоп шудааст.
Ҷалолуддини Балхй. Ҳаққи Модар
Ҳаққи Модар баъд аз он шуд, к-он Карим
Кард ўро аз ҷанини ту азим.
Сурате кардат даруни ҷисми ў,
Дод ҳар ҳамлат варо орому хў.
Ҳамчу узви муттасил дид ў туро,
Муттасилро кард тадбираш ҷудо.
Ҳақ ҳазорон манъату фан сохтаст,
То, ки модар бар ту меҳр андохтаст.
Пас ҳақи Ҳақ собит аз Модар бувад,
Ҳар кй он ҳақро надонад, хар бувад.
Он ки модар офариду заръу шир,
Бо падар кардаш қарин он худ бигир.
Эй Худованд, эй қарин, эҳсони Ту,
Он ки донад в- он ки не, ҳам они Ту.
Ту бифармудй, ки Ҳақро ёд кун,
З–он ки ҳаққи ман намегардад куҳун.
Модари фарзандро бас ҳақҳост,
Ў на дархурди чунин ҷавру ҷафост.
Саъдии Шерозй. КАНОРУ БАРИ МОДАР
Канору бари модари дилпазир,
Биҳишт асту пистон дар ў ҷўи шир.
Дарахтест болои ҷонпарвараш,
Валад меваи нозанин дар бараш.
На рагҳои пистон даруни дил аст,
Пас ар бингарй, шир хуни дил аст.
Ба хунаш фурў бурда дандон чу неш,
Сиришта дар ў меҳри хунхори хеш.
Вақте ба ҷаҳли ҷавонй бонг бар модар задам, дилозурда ба кунҷе нишасту гирён ҳамегуфт: Магар хурдй фаромўш кардй, ки дуруштй мекунй?
Чи хуш гуфт золе ба фарзанди хеш,
Чу дидаш палангафкану пилтан:
Гар аз аҳди хурдит ёд омадй,
Ки бечора будй дар оғўши ман.
Накардй дар ин рўз бар ман ҷафо,
Ки ту шермардию ман пиразан.
Абдурраҳмони Ҷомй. МЕҲРИ МОДАР
Ман тавонам сурати модар кашам,
Сурати модар ба хатти зар кашам.
Ман тавонам чашму рўву мўи ў
Бо ҳазорон ранг зеботар кашам.
Лек ҳайронам, ки меҳри модарй
Ман чй сон бар саҳфаи дафтар кашам?
Пас шабоҳат дорад он бо нури меҳр,
Ман варо бо шўълаи Ховар кашам.
***
Сар зи модар макаш, ки тоҷи шараф
Гарде аз роҳи модарон бошад.
Амир Хусрави Деҳлавй. МОДАРИ ХУҶАСТА
Падарам ҳам зи модар аст охир,
Модарам низ духтар аст охир.
Гарна бар дурр садаф ниқоб шудй,
Қатраи об боз об шудй,
Дона бе кишт кай ба бор ояд?
Осмон бе Замин чй кор ояд?
Бе падар мумкин аст шуд маълум,
Чун Масеҳо зи Марями маъсум.
Лек бе модари хуҷаставуҷуд
Волидеро нагуфта кас мавлуд.
***
Мотамкада шуд ҷаҳон, ниҳон нест,
Мотамзада кист, к-аз ҷаҳон нест?
З-он ҷумла яке манам дар ин сўз,
Аз рўзии хештан бад – ин рўз.
К- имсол ду нур з- ахтарам рафт,
Ҳам модару ҳам бародарам рафт.
Хун шуд дилам аз дареғ хўрдан
В-аз нолаи ҳамчу теғ хўрдан.
Чун модари ман ба зери хок аст,
Гар хок ба сар кунам, чй бок аст?
Эй модари ман, куҷой охир?
Рух аз чй наменамой охир?
Халилуллоҳи Халилй. ГАНҶИ ГАВҲАРЗО
Раҳрави рўшандиле аз Боязид,
Кард пурсиш, к-эй муроди ҳар мурид.
Бозгӯ, охир куҷо биштофтй,
К-ин ҳама ганҷи саодат ёфтй.
Гуфт: аз як қатра ашки модарам,
Шоҳиди мақсуд омад дар барам.
Шомҳо чун боз хуфтй модарам,
Буд дар поёни пояш бистарам.
То дили шаб дошт бо ман розҳо,
Гуфтугўҳо, қиссаҳо, овозҳо.
Нимашаб шуд, модарам аз хоб хост,
Аз мани афсурда ҷоми об хост.
То гирифтам ларз – ларзон ҷоми об,
Модарамро бори дигар бурд хоб.
Обро аз фарти сардӣ баст ях,
Ҷомро бар дасти ман пайваст ях.
Ҷамъ шуд чун боргоҳи файз боз,
Модарам бархост аз баҳри намоз.
Дид сўи ман, ки ларзонам чу бед,
Гаштаам чун барф сар то по сапед.
Гуфт: к-эй фарзанд бар каф ҷом чист?
Рост гў, ин ларза бар андом чист?
Аз чй рў ин ҷомро нагзоштй,
Хешро дар ранҷу меҳнат доштй.
Гуфтам, эй модар хато буд ин ки ман,
Мениҳодам ҷом баҳри хештан.
Модар аз гуфтори ман бетоб шуд,
Дил миёни синаи вай об шуд.
Сар зад оҳе аз дили ғамдидааш,
Қатраи ашке чакид аз дидааш.
Ашки модар ганҷи гавҳарзо шавад,
Мард аз он як қатра чун дарё шавад.
Аз китоби “Дуои модар”
таҳияи Зарина Зиёвуддинова,
мутахассиси шуъбаи адабиёти
кудакон ва наврасон.