“Фарҳангшиносӣ”-китоби дигаре, ки чун воситаи таълимӣ пешниҳод шудааст

Ин китоб соли ҷорӣ рӯи чоп омада, маҳсули заҳматҳои  устодони Донишкадаи омӯзгории Тоҷикистон дар ноҳияи Рашт мебошад. Номзади илмҳои таърих, дотсенти ДОТ дар ноҳияи Рашт Ш.Садиров дар сарсухан ба китоб навиштааст:

Фарҳангшиносӣ илми нисбатан ҷавон буда, доир ба давтовардҳои таърихию муосири инсоният баҳс мекунад. Зеро фарҳанг маҳсули фаъолияти инсон ба шумор меравад. Дар шароити кунунӣ илми фарҳангшиносӣ аз ҷумлаи илмҳои зарурии таълимӣ дониста мешавад ва таълими он имкон медиҳад, ки донишҷӯён аз дастовардҳои бузурги фарҳангии гузаштаву имрӯзаи аҳли башар, махсусан, аҷдодони худ бохабар гарданд. Омӯзиши фанни фарҳангшиносӣ тафаккури шахсро эҳё намуда, дар густариши ҷаҳонбинии таърихӣ-фарҳангии ӯ саҳми босазо хоҳад гузошт.

Боиси сарфарозист, ки имрӯз бахши фарҳанги ҷумҳурӣ зери таваҷҷуҳи хоссаи давлату Ҳукумат қарор дошта, дар мамлакат эҳёи фарҳанги миллӣ ба унвони инъикосгари тамаддуни гузаштаи тоҷикон ва падидаи фарҳангӣ идома дорад. Доир ба масъалаи мазкур Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар Паёми навбатии худ ба Маҷлиси Олӣ аз 28.12.2024 чунин қайд намуданд: «Иқдомоти дар замони соҳибистиқлолӣ амалинамудаи Ҳукумати мамлакат ба рушди фарҳанг, ҳифзи меросу анъана ва суннату арзишҳои миллӣ ва дар натиҷа ба раванди болоравии сатҳи маънавиёти ҷомеа такони бузург бахшиданд. Дар робита ба ин, бори дигар таъкид мекунам, ки фарҳанг ҳастии миллат аст. Тайи 33 соли истиқлоли давлатӣ дар кишвар 18 театр, 50 қасри фарҳанг, 14 мактаби санъат, 126 китобхона, 61 боғи фарҳангу фароғат ва 20 осорхона бунёд карда шуд, ки имрӯз ҳамаи онҳо ба мардуми Тоҷикистонхизмат карда истодаанд».

Китоби «Фарҳангшиносӣ»-и мазкур, ки аз тарафи омӯзгорони кафедраи фанҳои ҷомеашиносии ДОТ дар ноҳияи Рашт таълиф гардидааст, фарогири мавзуъҳои мубрами фаннӣ-таълимӣ мебошад. Китоб аҳамияти баланди илмӣ дошта, дар он доир ба мубрамияти фанни фарҳангшиносӣ, омилҳо ва унсурҳои фарҳанг, вазифаҳои асосии фарҳанг, фарҳанг ва тамаддуни давраи Қадим, Асрҳои Миёна, давраи Эҳё, Замони Нав ва фарҳанги муосир маълумот дода шудааст. Ба таври умум, дар китоби мазкур фарҳанг ва тамаддуни давравии Шарқу  Ғарб баррасӣ шудааст. Муаллифон зимни таҳқиқ ва муқоисаи беғаразона тамаддуни Шарқро сарманшаи тамаддуни Ғарб нишон дода, дар ин ҷода муваффақ низ гаштаанд. Зеро ин иддаои худро бо далелҳои раднопазир исбот намудаанд. Масалан, дар саҳифаи 205 бо иқтибос аз «Таърихи Табарӣ»-и Абӯалии Баъламӣ навиштаанд, ки унсури таърихсоз (тамаддунсоз – С. Ш.) мардуми соминажод ва эронинажоданд. Дар масъалаи густариши фарҳанги асримиёнагии Шарқ бошад шақши аҷамиён, махсусан, мардуми форс назаррас нишон дода шудааст.

Китоби  “Фарҳангшиносӣ”-ро хоҳишмандон метавонанд дар  Китохонаи миллӣ мутолиа кунанд.

Фарҳоди Салим, мутахассиси пешбари шуъбаи мукаммалгардонии фонд.