Китобе ба муносибати 110-солагии профессор Холиқ Мирзозода нашр шуд

Маводи конференсияи байналмилалии илмӣ – назариявӣ дар мавзўи «Холиқ Мирзозода ва адабиётшиносии тоҷик дар асри ХХ» бахшида ба 30 – солагии Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон, 90 – солагии Донишгоҳи давлатии омўзгории Тоҷикистон ба номи С. Айнӣ ва 110 – солагии доктори илмҳои филологӣ, профессор Холиқ Мирзозода зери ҳамин ном гирдоварӣ ва нашр шудааст. Китоб ба доираи васеи хонандагону алоқамандони филологияи тоҷик тавсия шудааст.

Доктори илмҳои филологӣ, профессор Холиқ Мирзозода аз ҷумлаи пуркортарин олмони соҳа буд. Аз худ мероси гаронбаҳое боқӣ гузоштааст ва китобу мақолоташ имрӯз ҳам дар макотиби олии кишвар мавриди истифодаи донишомӯзон қарор дорад.

Холиқ Мирзозода на танҳо ба таҳқиқи равандҳои рушди адабиёти муосир машғул буд, балки худ ҳам повесту роман менавишт.

Мунаққид ва адабиётшиноси советии тоҷик Холиқ Мирзозода   11-уми майи соли 1911 дар деҳаи Равонаки шаҳри Самарқанд ба дунё омадааст. Соли 1935 факултаи адабиёти Донишгоҳи давлатии Самарқандро хатм намуда, соли 1935 ба Душанбе омада, ба сифати муаллими мактабҳои миёна, мудири кафедраи Донишгоҳи омўзгории Душанбе, ходими калони илмӣ ва мудири шўъбаи Пажўҳишгоҳи илмҳои омўзгории Тоҷикистон кор кардааст.

Соли 1958 муаллими Хизматнишондодаи Мактаби РСС Тоҷикистон буд. Солҳои 1958-59 директори Институти забон ва адабиёти АФ РСС Тоҷикистон ва аз  соли 1947 мудири кафедраи адабиёти Донишгоҳи омўзгории Душанбе, иҷрокунандаи вазифаи раиси Пажўҳишгоҳи забон ва адабиёти Рўдакӣ, корманди илмии Пажўҳишгоҳи илмҳои омўзгории Вазорати маорифи Тоҷикистон буд.

Аввалин мақолаҳои илмии ӯ соли 1934 чоп шуданд. Доир ба масъалаҳои муҳими адабиёти классикӣ ва шӯравии тоҷик, давраҳои адабиёт, назми гузашта ва имрўзаи тоҷик, ақидаҳои прогрессивии адабиёти форсу тоҷик тадқиқоту мақолаҳои зиёде дорад. Дар масъалаҳои умда ва мубрами адабиёт мақолаҳои зиёде навиштааст, ки дар китобҳои “Андешаҳо дар бораи адабиёт” гирд омадаанд.

Соли 1948 увнвони Аълочии маорифи халқ гирифт, соли 1968  рисолаи докторӣ ҳимоя кард.

Дар таълифи  “Намунаи адабиёти тоҷик” (соли 1940) ва “Очерки таърихи адабиёти советии тоҷик” (соли 1957) ҳамкорӣ намуда, яке аз муаллифони  китобҳои дарсии “Адабиёти ватан” (барои синфҳои 5 аз соли 1941), “Адабиёти тоҷик” (барои синфҳои 9 аз соли 1952) мебошад.

Аз соли 1944 узви Иттифоқи Нависандагони Иттиҳоди Шӯравӣ буд. Хизматҳояш бо чандин ордену медаҳо қадр шудаанд.

Моҳи декабри соли 1994 дар синни 83-солагӣ аз олам даргузашт.

                  Мавзуна Назарова, сармутахассиси Маркази такмили ихтисос.