Китоби нав. Шаъбон Алоӣ: «Дастури забони форсӣ»
Китоби мазкур ба манзури ошноии донишҷӯёну мутахассисони тахассусҳои филологӣ, бахусус, алоқамандони таълими масъалаҳои забоншиносӣ ва методикаи таҳлили калима, ибора дар макотиби забоншиносии кишвари ҳамзабон ва ҳамфарҳангии мо – Эрон омода гардидааст. Ин дастур, ҳамчунин, метавонад барои ошно сохтани хонандагони тоҷик ба истилоҳоту луғоти маъмули соҳаи забоншиносӣ дар кишвари ҳамзабони мо муфид бошад.
Бо ташаккур аз фазои амну осоиш ва озодии Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки раҳбарияти он ба мардум арғувон овардаанду ба фарҳангу ҳунар ва посдории мероси ниёкон камари ҳиммат бастаанд ва суннатҳои неки гузаштаамонро ҳифз мекунанд ва рушд медиҳанд. Имрӯз Тоҷикистон кишварест, ки аз мерос ва фарҳанги бостонии мо ҳимоят мекунад, ки дар ин ҷода хидматҳои сарвари муҳтарами он ҷаноби Эмомалӣ Раҳмон бағоят бузург аст. Китоби ҳозир бо ҳимоят ва ҳамкории устодон директори Институти забон ва адабиёти ба номи Абуабдуллоҳ Рӯдакии АМИТ профессор Шарифзода Ф.Х., дотсент Мирбобоев А. ва дотсент Раҳмонов Б.Н. аз форсӣ ба кириллии тоҷикӣ баргардон шуд, ки ба эшон ҷаҳони сипос мегӯем.
Вақте ки забономӯзон барои аз худ кардани забони форсӣ ба омӯзиш шуруъ мекунанд, ба ҷузъи муҳимме рӯ ба рӯ мешаванд, ки пояи муошират ва дарки муассир аст ва он дастури форсӣ аст, ки ба сабки классикӣ такя мекунад.
Забони форсӣ бо таърихи ғанӣ, фарҳанги ҷоннок ва суннати шоиронааш донишпажӯҳонро аз тамоми ҷаҳон мафтуни худ кардааст. Аммо азхудкунии дастури форсӣ аксаран душвор буда метавонад. Муносибати наҳвӣ, аз таҳкими маҳорати хаттӣ ва лафзӣ то таҳкими дарки амиқтари адабиёт ва фарҳанги форсӣ дарҳои зиёдеро барои имконот ва дидгоҳҳо боз мекунад.
Дар ин китоб мо ба таҳқиқи мухтасар, вале куллӣ шуруъ мекунем, ки чаро аз худ кардани дастури форсӣ на танҳо муфид, балки муҳим аст.
Дар ин китоб тавассути мисолҳо ва машқҳои амалӣ хонандагон дарк хоҳанд кард, ки фаҳмиши мукаммали дастури форсӣ чӣ гуна метавонад маҳорати забонии онҳоро иртиқо диҳад ва иртиботи онҳоро бо ҷаҳони форсизабон ғанӣ созад.
Омӯзиши дастури форсӣ барои мардум бисёр муҳим аст ва чанд далели аслӣ вуҷуд дорад, ки чаро таваҷҷуҳ ба ин маҳоратро нишон медиҳанд:
- Фаҳмиши беҳтари матнҳо: Омӯзиши дастури форсӣ ба мардум кумак мекунад, ки матнҳоро беҳтар дарк кунанд. Бо фаҳмидани сохторҳои ҷумла, нақши ҳар як қисм дар ҷумла ва робитаи байни калимаҳо одамон метавонанд маънои матнҳоро беҳтар дарк кунанд.
- Такмили маҳорати хаттӣ: Омӯзиши дастури форсӣ маҳорати нависандагии мардумро беҳтар мекунад. Ин ба онҳо кумак мекунад, ки матнҳои мантиқӣ, равон, фаҳмо ва аз ҷиҳати грамматикӣ дуруст навишта шаванд.
- Муоширати беҳтар: Омӯзиши грамматикаи форсӣ ба одамон барои муоширати беҳтар кумак мекунад. Бо доштани дониши дастури забони форсӣ, одамон метавонанд фикру ҳиссиёти худро дурусттар баён кунанд, ки ин боиси хубтар дарк кардани шунавандагон мегардад.
- Ҳифзи забон ва фарҳанг: Омӯзиши дастур форсӣ ба мардум дар ҳифзи ин забон ва фарҳанги ғанӣ мусоидат мекунад. Одамон бо дарки қоидаҳои дастурӣ реша ва усулҳои забони худро хубтар дарк карда, аз тағйироти забон монеъ мешаванд.
- Афзоиши эътимод ба худ: Омӯзиши дастури форсӣ метавонад эътимоди мардумро афзоиш диҳад. Вақте ки шахс малакаҳои хуби дастурӣ дорад, барои муошират бо дигарон қудрати бештар пайдо мекунад.
Дар маҷмуъ, омӯзиши дастури форсӣ бисёр муҳим аст ва ба мардум дар беҳбуди маҳорати забон ва иртиботи муассир бо ҷаҳони атроф кумак мекунад.
Новобаста аз он ки шумо як навкор ҳастед, ки дар роҳи омӯзиши забони форсӣ қадамҳои аввалини худро мегузорад ва ё донишомӯзи пешрафтае, ки мехоҳад маҳорати худро такмил диҳад, ин китоб барои қонеъ кардани ниёзҳои шумо тарҳрезӣ шудааст. “Азхудкунии дастури форсӣ” бо равиши муносиби корбурдӣ ба афрод имкон медиҳад, ки битавонанд ба таври дақиқ ва равон ба забони форсӣ муоширати оммавӣ ва касбӣ дошта бошанд.
Хонандагони азиз метавонанд китоби «Дастури забони форсӣ»-ро дар Китобхонаи миллӣ мутолиа кунанд ва аз баҳра бардоранд.
Фарзона Шарифова,
мутахассиси шуъбаи
мукаммалгардонии фонд.