Китобу-л-ғино ва-л-муно», ки ҳамагӣ як нусхаи он маълум аст

“Китобу-л-ғино ва–л–муно” асари Абумансур Ҳасан ибни Нуҳ ал-Қумрӣ ал-Бухорӣ дар боби тиб. Асри 10 ба забони арабӣ таълиф шудааст. Дар асар ном ва тарзи шинохтани бемориҳои гуногун, ҳамчунин муолиҷаи бемориҳо ва доруҳои зарурӣ қайд гаштаанд.

“Китобу-л ғино ва–л–муно” аз сарсухан ва се мақолаи алоҳида иборат аст. Мақолаи якум бемориҳои дарунӣ ва роҳҳои давои онҳо, мақолаи дуввум бемориҳои зоҳирии тани инсон ва мақолаи севвум бемории табларзаро дар бар мегирад.

Дар “Китобу-л ғино ва-л-муно” барои муолиҷаи бемориҳои дил, истифодаи доруҳои содаи наботӣ (масалан: ҷавҳарӣ, нозбӯ, шароби нозбӯ, нозбӯи сиёҳи кӯҳӣ, фаланҷамушк, наъно, говзабон, халила, занҷабил, дорчин, мушк, найшакар, абрешими хом ва ғайра) бештар тавсия шудааст.

Аз китоб танҳо як дастнавис маълум аст, ки он дар фонди дастхатҳои Институти шарқшиносии АИ Ӯзбекистон (таҳти рақами 5708) маҳфуз мебошад.

Энсиклопедияи миллии тоҷик.  – Душанбе, 2022. – Ҷ.10. – С. 184-185.

Муаллиф: Т. Аҳмадов
Таҳияи Муҳаббат Киром
корманди шуъбаи библиографияи миллӣ.