Сайри олами китоб. 1000-умин ҷилди офаридаҳои Ҳошим Гадо

Ҳошим ГадоОн чи дар одам нагунҷад, олам аст,
Он чи дар олам нагунҷад, одам аст.

Иқболи Лоҳурӣ

Муждагонӣ диҳед!!!

Ҳазорумин (1000) ҷилди китоби Ҳунарпешаи мардумии ҶШС Тоҷикистон (1979); Ҳунарпешаи мардумии ИҶШС (1988); дорандаи Ҷоизаи давлатии Тоҷикистон ба номи Абӯабдуллоҳ Рӯдакӣ (1973) барои нақши Суҳроб дар филми «Рустам ва Суҳроб»); «Арбоби ҳунари Тоҷикистон» (2017); Арбоби ҳунари Тоҷикистон, актёри театр ва кино, режиссёри театрӣ, нависанда Ҳошим Гадо таҳти унвони “КОЛОС” аз чоп баромад.

Чнд рӯз қабл ба Муассисаи Давлатии “Китобхонаи миллӣ”-и Дастгоҳи иҷроияи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон марди ҳунар, нобиға ва нависанда Ҳошим Годо ҳазорумин ҷилди навиштаҳояшро тақдим намуд.

Дар ҳақиқат иншо намудани 1000 ҷилд ин заҳматест сангин. “Навиштаҳои Ҳошим Гадо саропо андешаҳои фалсафӣ буда, барои одамшавии мо равона шудаанд. Эҷодиёти Ҳошим Гадо дар соҳаи санъат ба мероси ҷаҳонӣ қабул шудааст.

…Маҳаки асосии андешаҳои Ҳошим Гадоро танҳо ростиро дар бар мегирад. Аз ҳама аҷибаш ин ки дар навиштаҳояш тахайюлот нест. Тир ба ҷоёи даркорӣ мерасад, сухани Ҳошим Гадо мисли тир ба ҳадаф расидааст.”(А.Маҷидзода, Аълочии маориф ва матбуоти тоҷик, мухбири газетаи “Гулистон”)

Дар ҳақиқат ҳам ҳар як ҷилди навиштаҳои Ҳошим Гадо ба як фикру андеша ва мавзуи хосе равона гаштааст. Ба монанди: ҷилди аввал “Розҳо”, ҷиди баъдӣ “Ассо”, ҷилди саввум “Танҳо”, ҷилди сонӣ “Андешаҳо” ва боз дигару дигарҳо. Ба ин минвол 999 ҷилд, ки бо “Колос” 1000 ҷилдро пурра кард. Дар зимн, дар саҳифаҳои охири китоб рӯйхати  ҳамаи ҷилдҳои ин ҳазоргона оварда шудаанд. Китоб ба забонҳои русӣ ва тоҷикӣ таълиф шуда, аз 2 боб ва Анҷом иборат аст. Дар он суханони неки чи инсонҳои одӣ – бошандагони фазои маҷозӣ ва чи намояндагони илму адаби тоҷику хориҷӣ оварда шудаанд. Аз ҷумла, андешаҳои Аълохон Афсаҳзод – адабиётшинос-шарқшинос, доктори илмҳои филология ва Ходими шоистаи илми ҶТ, А.А.Гордон – рӯзноманигор ва актёри кинои рус, Маҳиндухти Сиддиқиён – устоди адабиёти форсии Донишгоҳи Теҳрон, Евгений Симонов – роҳбари бадеии Театри дӯстии халқҳо (Руисия), Оғои Муҳаммадсафо аз шаҳри Бағлони Давлати исломии Афғонистон, Ирина Элияшева аз Чехословакия, Муҳаммад ибни Китаф аз Адҷазоир, Неъмати Озарм – шоири эронии муқими Порис, Мустай Карим адиби бошқирд, Низом Нурҷонов – падари санъатшиносии тоҷик, Соҳиб Табаров, Одина Ҳошим, Ҷумъа Қуддус ва бисёре аз дигарон.

Ҳамчунин сухан аз офаридаҳои назмии Ҳошим Гадо, алалхусус шеъри ба Ҳаким Фирдавсӣ бахшидашудаи ӯ “Посвяшение”, ривояти хурдакаке бо номи “Птичка”, шакли нави масали шоири барҷастаи рус И. Крилов “Лиситса и виноград”, “Ворона и лиситса” ва андешаҳои фалсафӣ-ахлоқии Ҳошим Гадо перомуни масъалаҳои гуногуни ҳаёт, адабиёт ва санъат.

Чанд ҳикояи Ҳошим Гадо ба монанди “Муха”, “Какаду и Хумо”, “Соломон и Соломиф”, “Сни” оварда шудааанд, ки аз мутолиаи онҳо як ҷаҳон ҳаловати маънавӣ мебардорем. Дар ҳар боби китоб як ҷаззобияти хос, як паҳлуи нави ҳаёт ва фикррониву андешаҳои  Ҳошим Гадо ба рӯи мо дар боз мекунанд.

Ногуфта намонад, ки Ҳошим Гадо – бузургтарин ходими санъати театру кинои тоҷик, устоди саҳна, Артисти халқии Тоҷикистон, Артисти халқии СССР, Лауреати  мукофотҳои давлатии Тоҷикистон ба номи Рӯдакӣ, мукофоти Аноҳита, мукофоти давлатии СССР чанде қабл бо қарори Кумитаи давлатии Федератсияи Русия оид ба маълумоти олӣ соҳиби унвони баланди педагогӣ – профессор гардид.

Бо истифода аз мавриди муносиб устод Ҳошим Гадоро бо ин унвони муборак муборакбод гуфта, барояшон амалӣ гаштани орзуи дерин – рӯи саҳна овардани “Спартак”-ро таманно дорем.

Хонандагони гиромӣ, шумо метавонед ин китобро дар Китобхонаи миллӣ мутолиа намоед.

Махфират Муҳиддинова
бахши матбуот ва робита бо ҷомеа