Сӣ китоби Хайрулло Амонулло ба Китобхонаи миллӣ тақдим шуд

Бо ҳиммат ва дастгирии нависандаи хушбаён ва соҳибзавқ Хайрулло Амонулло қиссаву ҳикояҳои ў дар шакли электронӣ низ ба Китобхонаи миллии электронии Тоҷикистон, махсусан телеграмканали Китобхонаи миллӣ дастраси хонандагон гардонида шуданд.

Олим, нависандаи чирадаст ва вакили Маҷлиси намояндагони Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон Хайрулло Амонулло беш аз сӣ сол ба домони сухан чанг зада, аз таҳқиқотҳои густурдаи илмӣ то ба офаридани асарҳои хонданибоби адабӣ даст ба гиребон аст.

Хайрулло Амонулло марди шариф ва инсони зиндагисоз аст. Ин аст, ки он ҳама асарҳои адабии офаридаи ў ва қаҳрамонҳои образҳои қиссаву ҳикояҳояш инсонҳои аҷиб бо хислатҳои наҷиб мебошанд. Ин адиби хушбаён зиндагиашро ба суханофаринӣ чунон тавъам намудааст, ки бидуни он қарор надорад, балки пайваста дар мутолиаву эҷод аст. Аз маҳсули қаламаш хонандаи хушсалиқа огоҳу баҳраманд мебошад.

Албатта, дар мавриди корҳои илмӣ ва таҳқиқотии Хайрулло Амонулло, ки иборат аз таҳияву чопи монографияҳо ва зиёда аз 60 мақолаи илмӣ мебошад, мавриди дигар навишта хоҳад шуд ва ҳоло мо танҳо дар бораи асарҳои адабии ў чанд сухан хоҳем намуд.

Адиби нуктасанҷ ва офарандаи қаҳрамонҳои ватандўсту ватанхоҳи замони соҳибистиқлол, ки дар ҳама қиссаву ҳикояҳои ў мунъакис шудаанд, соҳиби китобҳои «Васлнома», «Қатраи ашки ғариб», «Назокат», «Қасоси мори ошиқ», «Печутоби зиндагӣ», «Фоҷиаи ишқ», «Орзуи кўдакӣ», «Дузд», «Муқаддас», «Шамоли тақдир», «Ашки ҳасрат», «Эҳ… дунё, дунё…» мебошад. Асари охирине, ки Хайрулло Амонулло иншо намудааст, «Муҳофизи Ватан» ном дорад ва мавзуи бисёр мубраму ба дарди имрўзаи ҷомеаи Тоҷикистони азиз бархўрандаро дарбар мегирад. Ба гумон ғолиб мутолиаи ин китоб вақти қимати хонандаи гиромиро зоеъ намегардонад, балки ба вусъати дониш ва маърифати ў мусоидат хоҳад намуд. Агар ба таври дигар гўем нависандаи мавриди назари мо ҳимоятгар ва ҳидоятгари ҷавонони имрўзи мо барои ватандўстиву ватанпарварӣ ва пос доштани ҳар қатраи хоки Тоҷикистон образофарӣ менамояд, аз ҳақиқат холӣ нахоҳад буд.

Нависандагон хуб огоҳанд, ки ҳар як давраи таърихӣ дар адабиёт образи қаҳрамонҳои замонро ба вуҷуд меоварад. Дар замони Истиқлоли давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳам насли калон ва миёнасоли мо барои тарбияи насли замони нав ҳиссагузоранд. Бо тақозои муҳити нави иҷтимоӣ, ҳиссиёту тафаккури худи онҳо низ навовариҳоро бозгўй мекунад, ки тадқиқу талқини чеҳраҳои ибратбахш дар ин раванд аҳамияти ахлоқӣ, тарбиявӣ дорад. Вақте ки хонанда китоби «Муҳофизи Ватан»-и Хайрулло Амонуллоро мехонад, бо сурату сирати нафароне ошно мешавад, ки тимсоли ҳамватанони замони истиқлолиятанд, сухану амалашон якест, барои халқу ватан ҷон ба каф гирифтаанд ва сабақҳои зиндагиашон шоистаи ибрат аст. Зеро, дар китоби «Муҳофизи Ватан» нависанда аз ҷоннисорӣ ва қаҳрамонии муҳофизони Ватан, дар симои муйсафедони деҳот, ки онҳо бо рафтору гуфтор, ибрози андешаҳои ватандўстии худ, ҷасорат, мардонагӣ ва ҳақиқатҷўйӣ миёни ҷавонон намунаи ибратанд (дар симои бобои Мирзо ва бобои Самад), муаллимони деҳаи Чилчанор, ки ба маърифати фарзандони ин миллат меафзоянд ва пайваста барои донишу хониши насли наврасу ҷавон талош меварзанд (дар симои муаллим Мирзо Саломов) ва аскарону афсарони қисмҳои низомии кишвар, ки барои ободиву озодӣ, таъмини амнияти кишвар ва пос доштани марзу буми Тоҷикистони азиз ҷони худро ҳамеша ва дар ҳама маврид нисор менамоянд (дар симои Генерал Бахтоваршоем, лейтинант Мирзоев, майор Кабутов, сержант Маҳмудов ва диг.) дар симои қаҳрамонҳои асосии асари мазкур падид омадаанд.

Умуман, Хайрулло Амонулло нависандаи офарандаи образҳои некӣ аст, дар ҳикояву қиссаҳои ў ҳеҷ гоҳ бадӣ роҳ намеёбад, қаҳрамонҳояш ҳамеша ба некӣ меандешанд, мисли худи ў.

Ҳамакнун, хонандаи муҳтарами китобҳои Хайрулло Амонулло метавонанд қиссаву ҳикояҳои ўро ба шакли электронӣ аз телеграмканали (Бойгонии китобҳои электронии Китобхонаи миллии Тоҷикистон) дастрас намуда, мутолиа намоянд.

МУАРРИФНОМА. Хайрулло Амонулло 10 августи соли 1967 дар Ҷумҳурии Тоҷикистон таваллуд шудааст. Оиладор, соҳиби 5 фарзанд мебошад.

Соли 1992 факултаи механикунонии Институти хоҷагии қишлоқи Тоҷикистон (ҳозира Донишгоҳи аграрии Тоҷикистон) ва соли 2022 факултаи идораи давлатӣ ва ҳуқуқи Академияи идоракунии давлатии назди Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистонро хатм намудааст.

Фаъолияти меҳнатии ў аз солҳои 1986 оғоз ёфта, саравал ба хизмати аскарӣ дар сафи Қувваҳои Мусаллаҳи Иттиҳоди Шўравӣ раҳсипор мегардад. Солҳои 1992-1993 бошад ба ҳайси таъмиргари колхози ба номи Ленини ноҳияи Фархор, баъдан соли 1993 мутахассиси пешбари шуъбаи энергетикӣ ва механикии Заводи ба номи Орҷоникидзеи шаҳри Душанбе, солҳои 1993-1997 сармеханики Заводи ба номи Орҷоникидзе, солҳои 1997-1998  муовини саринженери Заводи ба номи Орҷоникидзе, солҳои 1998-2000 саринженери Заводи ба номи Орҷоникидзе, солҳои 2000-2006 директори Заводи ба номи Орҷоникидзе кору фаъолият менамояд.

Аз соли 2006 бошад Хайруллоҳи Амонулло ба сифати муовини сардори Департаменти Вазорати саноати Ҷумҳурии Тоҷикистон фаъолияти меҳнатиашро идома медиҳад. Соли 2006 ҳамчун сардори Раёсати мошинсозӣ, саноати мудофиа ва химияи Вазорати энергетика ва саноати Ҷумҳурии Тоҷикистон фаъолияташро оғоз намуда, дар ин вазифа то соли 2010 кор менамояд.

Маҳорат, дониш ва таҷрибаи бойи Хайруллоҳи Амонуллоро ба инобат гирифта, соли 2010 ўро ҳамчун муовини Вазири энергетика ва саноати Ҷумҳурии Тоҷикистон таъин мекунанд. Дар ин вазифа то соли 2014 хизмат намуда, баъдан аз соли 2014 то 2015 муовини раиси вилояти Суғд адои хидмат намудааст. Хидматҳои шоён ва таҷрибаи бойи олим ва донишманд, арбоби давлатӣ Хайруллоҳи Амонулло ўро ба мартабаи Раиси шаҳри Кўлоб мерасонад ва дар ин вазифа то соли 2019 фаъолият мебарад. Солҳои 2019-2020 бошад ба вазифаи муовини якуми раиси вилояти Хатлон таъин мегардад ва аз 2 марти соли 2020 то ҳоло вакили Маҷлиси намояндагони Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон буда, ба сифати раиси Кумитаи энергетика, саноат, сохтмон ва коммуникатсияи Маҷлиси намояндагони Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон шуда кор мекунад.

Хайрулло Амонулло соҳиби унвони доктори илмҳои техникӣ, узви Маҷлиси миллии Маҷлиси Олӣ (даъвати V) ва Аълочии фарҳанги Ҷумҳурии Тоҷикистон буда, муаллифи беш аз 60 мақолаҳои илмӣ ва инчунин китобҳои «Васлнома», «Қатраи ашки ғарибе», «Назокат», «Қасоси мори ошиқ», «Печутоби зиндагӣ», «Фоҷиаи ишқ», «Орзуи кўдакӣ», «Дузд», «Муқаддас», «Шамоли тақдир», «Ашки ҳасрат», «Эҳ… дунё, дунё…» ва «Муҳофизи Ватан» мебошад.

Сайёра КАРИМОВА,
корманди Китобхонаи миллӣ.