Ва боз аз модар…

Ҳангоме, ки  фариштагон  дар  осмонҳо  сар дар  гўши  якдигар  мегузоранд  ва  нағмаи  сўзони  ишқ  сар медиҳанд, наметавонанд  калимаи осмонитар  аз  калимаи  «модар»  биёбанд.

Эдгар Ален По

Маҳдии   Суҳайлй. Модар,  маро  бубахш

Шабҳои  бас  дароз  нахуфтй, ки  то писар

Хобад  ба  ноз  бар  асари  лой- лои  ту.

Рафтй  ба  остонаи  марг  аз  барои  ман,

Эй  тан  ба  марг  дода!  Бимирам  барои  ту.

Ту  гавҳарй, ки  дар  кафи  тифле  фитодай,

Ман  содалавҳ, кўдаки  гавҳарнадидаам.

Гоҳе  ба  саҳни  ҷаҳл, гуҳарро  шикастаам,

Гоҳе  бо  дасти  хашм  ба  хокаш  кашидаам.

Баъд  аз  Худо, Худои  дилу  ҷони  ман  туй,

Ман  бандае, ки  бори  гунаҳ  мекашам  ба  дўш.

Ту он  фариштай, ки  зи  меҳрат  сириштаанд,

Чашм  аз  гуноҳгории  фарзанди  худ  бипўш.

Эй  бас  шабони  тира, ки  дар  интизори  ман

Фонуси  чашми  хеш  ба  раҳ  барфурухтй.

Бас  шомҳои  талх, ки  ман  сўхтам  зи  таб,

Ту  дар  канори  бистари  ман  даст  бар  дуо.

Бар  дидагони  моти  писар  дида  дўхтй,

То  корвони  ранҷи  маро  ҳамраҳй  кунй.

Бо  чашми  хобсўз, чун  шамъи  дерпой,

Ҳар  шаб  гиристй,  то  субҳ   сўхтй.

Шабҳои  бас  дароз  нахуфтй, ки  то писар

Хобад  ба  ноз  бар  асари  лой- лои ту.

Рафтй  ба  остонаи  марг  аз  барои  ман,

Эй тан  ба  марг  дода,  бимирам  барои  ту.

Ин  қомати   хамидаи  дар  ҳам  шикастаат,

Гўёи  достони  малоли  гузаштаҳост.

Рухсори  ранг  рафтаву  чашмони  хастаат,

Вайронае   зи  кохи  ҷамоли  гузаштаҳост.

Дар  чеҳраи  ту  меҳру  сафо  мавҷ  мезанад,

Эй  шуҳра  дар  вафову  сафо!  Мепарастамат.

Дар  ҳам  шикаста  чеҳраи  ту, маъбади  Худост,

Эй  боргоҳи  қудси  Худо!  Мепарастамат.

БА  МАЗОРИ   МОДАРАМ

Боз  омадам  ба  пурсиши  ҳоли  ту,  ай   умед,

Эй  модаре, ки  ҳар  нафасам  гуфтугўи  туст.

Боз  омадам,  ки  бўса  занам  бар  мазори  ту,

Эй  қиблае, ки  ҷону  дили  ман  ба  сўи  туст.

Ғамхона  аст  синаи  ман  дар  фироқи  ту,

Он  кас  ки  ҳаст  аз  ғами  ман  бохабар, Худост.

Огаҳ  набудам  аз  ғами  бемодарй,  вале

Маргат  паём дод, ки  бемодарй  балост.

Рафтй  зи  дасти  мову  намонд  аз  барои  ту

Ғайр  аз  ғаме,  шикастадиле, ҷони хастае.

Ту  мурғи   ҷовидони  биҳиштй  шудй, вале,

Донад  Худо, ки  пушти  писарро  шикастай.

Модар,  бихоб,  хуш, ки  зи  ёдам  намеравй,

Ҷонам  фидои  рўи  ту, манзил  муборакат.

Модар,  бихоб,  каъбаи  ман  хоки  кўи  туст,

Қурбони  хоки  кўи  ту,  манзил  муборакат.

 

ОЛАМИ   МЕҲР

Модар,  агар  тамоми  дунё, бузургони  олам,  замину  осмон  васфи туро кунанд, боз  ҳам  кам  аст,  зеро  ту  фариштаи   меҳр  ҳастй.

***

Ду  бародар  буданд  ва  модаре,  ҳар  шаб  як  бародар  ба  хидмати модар  машғул  шудй  ва  бародари  дигар  ба  хидмати  Худованд  намоз  медошт. Он, ки  ба  хидмати  Худо  машғул  буд, аз  ибодат  бо  Худояш  хуш  буд. Шабе  бародаре  ба  бародари  дигар, гуфт:  имшаб  низ  хидмати  Худованд  ба  ман  нисор  кун. Ва  он  дигар  бародар  қабул  кард. Бародаре, ки  ба  хидмати  Худованд  рафт,  дар  намоз  сар  ба  саҷда  ниҳод  ва  дар  хоб  шуд  ва  дар  он  ҳол  дид, ки  овозе  бад-у  нидо  дод:  бародари  туро  биёмурзидам  ва  туро  ҳам  ба  ў  бахшидам. Бародари   обид  гуфт:  чй  тавр  маро  ба  ў  бахшидй,  дар  ҳоле, ки  ман дар  хидмати  Худованд  будам  ва  ў  дар  хидмати  модар?

Аз  ҷониби  Худованд  бад-ў  гуфта  шуд:  зеро ин  ибодат, ки ту бар мо  мекунй, мо аз он бениёзем, валекин  модарат  аз он  бениёз  нест ва ин фазилат  насиби  бародари  ту  шуд, ки дар  хидмати  модар  бошад.

«Тазкират-ул-авлиё»

***

Ҳеҷ  чиз  ба  андозаи  дидани  як  модар, вақте  ки  тифлашро  дар оғўш  дорад,  рўҳпарвар  нест  ва  ҳеҷ  чиз  ҳусни  эҳтирому  ситоиши  моро  ба  қадри  ҳолати  модаре, ки  кўдаконаш  ўро  иҳота  кардаанд, бедор  намекунад.

Гёте

***

Мо  барои  озодии  миллат  ва  ободии  кишвар, пеш аз ҳама  ба  модарони   солиму  огоҳ  ниёз  дорем.

***

Модар  бо  як  даст  гаҳвора  ва  бо  дасти  дигар  дунёро  такон  медиҳад.

Наполеон

Як  бўсаи   модар  маро  наққош  кард.

Рафаел

***

Зан   то  назояд   дилбар  аст  ва  чун  зояд  модар  аст.

***

Касоне, ки гўшаи  гаҳвораро  ба  даст  доранд, аз  онҳо, ки  зимоми  корҳоро дар  даст  гирифтаанд, тавонотаранд.

***

Намуна  ва  сармашқе, ки  мудом  дар  баробари  дидагони  тифл  қарор  дорад, модар  аст.

Самуилс

***

Қалби  модар  зеботарину  ҷовидонтарин  ҷойгоҳи  фарзанд  аст, ҳатто дар  рўзгоре, ки   мўйҳои  фарзандаш  сафед  шуда  бошад.

Стифер

***

Ҳангоме, ки  фариштагон  дар  осмонҳо  сар дар  гўши  якдигар  мегузоранд  ва  нағмаи  сўзони  ишқ  сар медиҳанд, наметавонанд  калимаи осмонитар  аз  калимаи  «модар»  биёбанд.

Эдгар Ален По

***

Модарон  ҳамеша  мебахшанд  ва  гуй  барои  ҳамин  ба  дунё  омадаанд.

***

Модар  шудан  марҳилаи  камоли  зан аст.

Александр  Дюма

***

Модар  аз  эҳсоси  аввалинларзиши  раҳм  фидокории  худро  оғоз мекунанд  ва  оғуши  онро  барои  паноҳ  додани  тифле, ки  дар  гаҳвора  мехобад, кофист.

Пол  Ҳервия

***

Модари  хуб  ба  сад  устод  ва  омўзгор  бартарй  дорад.

Ҷорҷ  Ҳерберт

***

Ҳамоно   Худованди  бузург  бо  некй  ба  падару   модар  умри  афродро зиёд  мекунад.

 

***

Бузургтарин  гуноҳон,  ширки  ба  Худо, оқи  падару  модар  ва  шаҳодати бардурўғ  додан  аст.

***

Ризоияти  Худованд   дар  ризоияти  падару  модар  ва  хашми  Ў  дар хашми  онҳост.

***

Худованд  дар  рўзи   қиёмат  ба  се  гурўҳ  назар  намекунад:  Касе, ки оқи  падару  модар  шудааст  ( яъне  онҳоро  меранҷонад  аз ў розй нестанд), зане, ки худро  шабеҳи  мардон  мекунад  ва  беғайрат.

Паёмбар  Муҳаммад (с)

***

Ҳамду  сано  бод  ба  зан,  ба  модар,  ба  сарчашмаи  хушкнашавандаи ҳаёти  музаффар!

Максим  Горкий

***

Ҳеҷ  атргуле  ранг  ва  зебоии  модарро   надорад.                                                                                                                                       Эрнест  Ҳэмингуей

***

Ғурур  яке  аз  гуноҳони   ҳафтгонаи  қобили  марг  аст, аммо  ғурури  модарй  чунин  нест,  зеро  ин  ғурур  таркибест  аз  ду  фазилати  бисёр олй:  имон  ва умед.

Чарлз  Диккенс

***

Модар  ҳатто  пас  аз  марг   боз  ҳам  модар  ва  муқаддастарин  мавҷуди зиндаи   ҷаҳон  аст.                                                                                                                                                                                                                                  Колриҷ

***

Модари  меҳрубонам!  Он  гоҳ,  ки  дафтари  умрамро  бо  ангуштҳои  хотирот  варақ  мезанам  туро  мебинам  ва  ҳар  чй  пештар  меравам, туро  бештар  мебинам.  То  он  ҷо, ки  дигар  ҷуз  ту  ва  ҷуз номи  ту  чизи  дигаре нест.

***

Ман  ба  сиюпанҷсолагй  расида  будам,  вале  як  бор  нашуд, ки  модарам  пеш  аз  бозгашти  ман  ба  хона  хоби  хуш  ба  чашмаш  рафта  бошад.                                                                                                                                                                                                               Анатол  Франс

***

Ҳеҷ  кас  дар  зиндагии  худ  наметавонад  муҳаббате  амиқтар, бепироятар  ва  воқеитар  аз  муҳаббати  модари худ  биёбад.

Балзак

***

Тору  пуди  модарро  аз меҳрубонй   бофтаанд.

Ролф  Волду  Амрсон

***

Тифл   модарашро  аз   лабхандаш  мешиносад.

                                                                               Ферҷил

Модар  фариштаи  осмонист, ки  Худованд  ба  таври  муваққат  ҷисме ба  ў  орият  додаст.

Домистер

                                                           ***

Ёд  овар  чашмоне,  ки  бар  ту  нигарон  ва  бароят  шодй  омода  кардааст, ёд  овар  аз  он  диле, ки  ба  хотири  ту  захмҳо  хўрда  ва  боз  вафодору  фидокор  мондааст,  он  вақт зону  бар замин  гузор  ва  ўро  ниёиш   кун!

                                                                                                      Гола  Гоуф

                                                     ***

Бо  падару   модари  худ  чунон  рафтор  кун, ки  аз  фарзандони  худ  таваққўъ   дорй.

Суқрот

***

Аз китоби “Дуои модар”
таҳияи Зарина Зиёвуддинова,
мутахассиси  шуъбаи адабиёти
кудакон  ва наврасон.