Бо бачаҳо. Се шеър аз китоби Абдусаттори Раҳмон “Амак шудем”

НОН

Нонвой – амак,  нон  пазед,
Нони  фаровон  пазед.

Нонаки  ширин  пазед,
Нони  равғанин пазед.

Субҳи  дигар  тўй  дорем,
Нона  ба  хона  орем.

Рўйи  дастархон  ниҳем,
Дар  пеши  меҳмон  ниҳем.

Мағзу  мавизамон  ҳаст,
Қанди  бисёрамон  ҳаст.

Лекин  ҳамааш  бе  нон
Ҳеҷ  аст  пеши  меҳмон.

КАМОНБОЗӢ

Бо  Амон  бозӣ  кардем.
Мо  камонбозӣ  кардем.

Бибим  ин ҷо  гузар  кард,
Истоду  як  назар кард.

Гуфто  ба мо: чӣ  бозист?!
Магар  дигар  бозӣ  нест?!

Олам, ки  дар  фиғон  аст,
Аз  дасти  ин  камон  аст.

Мо  аз  каминҳо ҷастем,
Бо  ҳам  камон  шикастем.

Гуфтем: Зинда  бодо,
Сулҳу  сафои  дунё!

Олам  мудом  амон  бод!
Бетиру  бекамон бод!

Бибиям  офарин  гуфт,
Каф  кушода:  Омин  гуфт.

ДАР  СУБҲИ  НАВРЎЗ

Бо  нағмаи  боб.
Оҳанги  форам,

Мехезад  аз  хоб
Халқи   диёрам,

Дар  субҳи  Наврўз,
Субҳи  дилафрўз.

Чун  гул  ҳама  кас
Худро   орояд.

Бо  шавқу  ҳавас
Дар  мекушояд,

Дар  субҳи  Наврўз,
Субҳи  дилафрўз.

Ку  як  нигоҳе,
К – ў  ганда  бошад?

Ку  як  лабе,  к – ў
Беханда  бошад?

Дар  субҳи  Наврўз,
Субҳи  дилафрўз.

Деги  суманак
Ҳар  ҷо  занад  ҷўш.
Монандаи  он
Дилҳо  занад  ҷўш,
Дар  субҳи  Наврўз,
Субҳи  дилафрўз.

Базм  асту  бозӣ
Дар  боғу  майдон,
Нағунҷад  шодӣ
Дар  Тоҷикистон,
Дар  субҳи  Наврўз,
Субҳи  дилафрўз.

*****    *****     *****

Ин ва боз даҳҳо китоби хушсурату шавқоварро бачаҳои азиз метавонанд дар толори хониши адабиёти кӯдакон ва нарасон мутолиа намоянд.

Таҳияи Хадичамоҳ МУРОДОВА,
мутахассиси пешбари шуъбаи
адабиёти кўдакон ва наврасон.