Ҷаври фалак кашад дилам, гар зи ғамат раҳо шавад…

Нурои Кошонӣ (Наҷибуллоҳи Кошонӣ) мутахаллис ба “ Наҷиб”. Волидаш Муҳаммадҳусайн ном дошта, дар силки баззозон мебуда. Дар замони Хоқони моликриқоби мағфур ба мансаби маликшшуароӣ мумтоз гардид. Ақронаш  аз роҳи ҳасад ба теғи забон хотирашро озурда, аҳоҷии ракик карда, бар забонҳо андохтанд.

Хулоса, Наҷибо  табъаш дар иншои назми холӣ аз қудрату лутфе набуда. Ин абёт ўрост:

 

                        Дорам буте ба ҷилваи дил сангобкун.

                        В- аз акси хеш оина олиҷанобкун.

                        Авроқи сабру тоқати ошиқ бабоддеҳ,

                        Аз як нигоҳ хонаи мардумхаробкун.

Доғе бадастихуднеҳу ошиқтамомсўз,

                        Оташ ба шохигулзану булбулкабобкун.

                        Маст аз майи рақибу газак аз Наҷибхоҳ,

                        Соғар зи ғайргиру дили мо кабобокун.

                                                           ****

                        Ту ҳам, эй шохи гул, дасте ба хуни ман нигорин кун,

                        Ба хуни андалебон ғунча рангин карда пайконро.

****

Ҷаври фалак кашад дилам, гар зи ғамат раҳо шавад,

Дона зи барқ чун раҳад, туъмаи осиё шавад.

                                   ****

Дар баҳри ғамат ҳамчу ҳубоб аз дили бетоб,

Оҳе накашидем, ки аз хеш нарафтем.

****

Дар дидаи маънӣ миаи шўхи бутонам,

Хомўшаму хун мечакад аз теғи забонам.

Оворагиям манзили мақсуд надорад,

Чун тири ҳавоӣ ба назар нест нишонам.

Аз китоби  Волаи Доғистонӣ “Риёз-уш-шуаро”. Қисми 4. Душанбе, “Паёми ошно”, соли 2019

Таҳияи Саноат Набиева,

сармутахассиси  шуъбаи адабиёт доир ба фарҳанг ва ҳунар.