Эмомалии Турахон –сарбози камендатураи Вазорати мудофиаи Ҷумҳурии Тоҷикистон
Озмуни “Тоҷикон-оинаи таърихи миллат” моя ифтихор ва сарбаландии мост. Ҳар як фарди тоҷику тоҷикистонӣ бояд аз гузаштаи ниёгони хеш огоҳ бошад ва онро дар зиндагии ҳаррӯза мавриди истифода қарор диҳад- мегӯяд ҳамсуҳбати мо.
Вақте моҳи сентябри соли 2022 дар рӯзномеа эълони озмуни “Тоҷикон-оинаи таърихи миллат”- ро хондам, ҳамон лаҳза аз тоҷик будани худ дубора ифтихор кардам. Азм гузоштам, ки бояд ғолиби ин озмун гардам. Аз ҳамон замон рӯ овардам ба варақгардонии китобҳои тавсиявии озмуни мазкур.
Эмомалӣ зодаи ноҳияи Данғараи вилояти Хатлон аст. Ӯ соли 2018 ба Академияи идоракунии давлатии назди Президенти Ҷумҳурии Тоҷикитсон дохил шуда, соли 2022 аз рӯи ихтисоси муносибатҳои байналмиллалӣ хатм мекунад. Эмомалӣ мегӯяд, аз замони таҳсил дар мактаби миёна ба фанҳои таърих ва ҳуқуқ шавқ доштам, пайваста дар озмунҳо ширкат мекардам ва бо ҳамин далелҳо рӯ овардам ба озмуни ”Тоҷикон”-оинаи таърихи миллат”.
Дар фарқ аз дигар озмунҳои сатҳи ҷумҳуриявӣ озмуни мазкур қаблан саволномаҳоро таҳияи намуда ба довталабон пешниҳод мекунанд, то аз рӯи ҳамин саволномаҳо ба озмун тайёрӣ бинанд. Ҳамчунин китби “Тоҷикон”-и аллома Бобоҷон Ғафуров ва китобҳои Пешвои миллат дар низомномаи озмун ворид гардидаанд ва аз довталабон мазмуну муҳтавои онҳо пурсида мешавад.
Ин довталаб мегӯяд, ҳамаи саволномаҳоро аз худ намуда, ҳамчунин қисмати зиёди китобҳоро низ мутолиа кардааст. Аммо таърих, ки аксаран аз солномаҳо ва санаҳои муҳим иборат аст, метавонад аз хотираи шахс фаромӯш шавад. Новобаста аз ҳамаи ин Эмомалӣ азм дорад ғолиб ояд ва бо сари баланд баргардад.
Ҳамсуҳбати мо ба он назар аст, ки озмуни болозикр дар тафаккур ва андешаронии ӯ таъсири амиқе гузоштааст. Ӯ мегӯяд, бештар ҳам китобҳои таърихро мутолиа мекардам, вале озмун албатта кӯшишу талоши зиёдро талаб мекунад. Ӯ чандин маротиба китоби “Тоҷикон”-и Б.Ғафуровро мутолиа карда, ҳар бор як андешаи нав ва сабақи дигаре аз он бардошт кардааст.
Эмомалии Турахон айни замон сарбози қатории 02615 (полки таъминоти ва идоракунии Вазорати мудофиаи Ҷумҳурии Тоҷикистон дар фурӯдгоҳи байналмилалӣ) мебошад. Ӯ бо хоҳиши худ ба хидмати ҳарбӣ рафтааст ва аз ин бо ифтихор сухан мекунад. Хидмат дар сафи қувваҳои муссалаҳи Ҷумҳурии Тоҷикитсон барои ҳар як ҷавонмард қарз аст ва мо онро дар назди Ватан-модар сарбаландона иҷро мекунем.
Ҳамсуҳбати мо бар он ақида аст, ки шароиту имконоти ҳукумати кишварро бояд мо ҷавонон истифода намуда, барои рушду пешрафти Тоҷикистони азиз саҳмгузор бошем.
Эмомалӣ аз баргузории озмун умеди калон дорад ва мегӯяд агар инсон хондан хоҳад, ягон чиз пеши роҳи ӯро гирифта наметавонад. Ӯ новобаста аз он ки дар қисми ҳарбӣ сарбоз аст, дар вақтҳои муайян ба мутолиа машғул мешавад ва ҳамаи заҳмату талошҳояш ӯро то даври ниҳоии озмун овардааст.
Умед мекунем дар даври ҷамъбасти низ сазовори ҷойи намоён мегардад.
Наргис НАЗАРЗОДА