Китоби мазкур соли 2014 дар нашриёти “Адиб” ба нашр расидаву маҷмуаи шеърҳои шоир ва олими маъруф Ҳасани Султонро дар бар гирифтааст. Ҳасани Султон кист?    Ҳасани Султон (Султонов Мирзоҳасан Баротович) (09.06.1966) доктори илми филология (2008), академики Академияи табиатшиносии Русия (2012), узви вобастаи АИ Ҷумҳурии Тоҷикистон (2017) ва узви Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон.

Муаллифи бештар аз дусад асару мақолаи илмию адабӣ ва шаш маҷмўаи шеър: «Чароғи лола»(2002), «Шафақи лола» (2004), «Чаконда» (2005), «Салои ишқ» (2011) (ба хатти арабӣ),

Субҳи имрӯз ҳунарманди маъруф, яке аз шаҳсутунҳои театр ва синамои тоҷик Ҳабибулло Абдураззоқов дар синни 84 - солагӣ, дар манзилаш воқеъ дар шаҳри Душанбе аз олам даргузашт. Дар ин бора пайвандонаш дар Фейсбук хабар доданд. Ҳабибулло Абдураззоқов бидуни шак як чеҳраи мондагори санъати театр ва кинои тоҷик аст, ки муддати бештар аз 60 соли охир бо офаридани чеҳраҳои зиёд миёни мардум маъруфияти хос дошт. Хонаи охирати ҳунарм анди нотакрор обод бошад.

Ҳабибулло Абдураззоқов 7 ноябри соли 1937 дар шаҳри Кўлоб ба дунё омадааст. Соли 1960 Донишкадаи давлатии санъати театрии ба номи А.В. Луначарскийи Москва факултети актёриро хатм кардааст. Соли 1964 курси олии режиссёрии

Таъриху тамаддуни аҷдодони худро надониста, имрўзу ояндаро бунёд карда наметавонем. Таърих борҳо исбот намудааст, ки тоҷикон таърихи бойю пурғановат доранд. Ин арзишҳоро дар Китоби «Тоҷикон» мутафаккири барҷаста, Қаҳрамони Тоҷикистон Бобоҷон Ғафуров  исбот намудааст. Китоби «Тоҷикон»-и Бобоҷон Ғафуров аз муқаддима ва 6 фасл иборат буда, аз давраи ҷамияти ибтидоӣ то ба Россия подшоҳӣ ҳамроҳшавии тоҷиконро ба таври возеҳ, баён менамояд. Ёдовар мешавем, ки китоби «Тоҷикон» соли 2008 дар 870 саҳифа дар ду ҷилд  чоп гардид. Чунончӣ, дар сарсухани китоби "Тоҷикон" Бобоҷон Ғафуров менависад:

"Китоби якӯм аз чор фасл иборат аст. Фасли якум ба

Охири ҳафтаи гузашта дар Китобхонаи миллии Тоҷикистон бо ибтикори шуъбаи хизматрасонӣ ба маъюбон маҳфили адабии «Ганҷи сухан» бо иштироки Шоири Халқии Тоҷикистон Аскар Ҳаким доир гардид.

Ӯ дар оғози сӯҳбаташ аз афзудани шавқу завқи китобхонии мардум пас аз эълон шудани озмуни «Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст», ибрози назар намуда, афзуд, ки дар озмун хонандагон на танҳо бо забонони тоҷикӣ, балки бо инглисиву русӣ китобҳои хондаашонро қисса мекарданд. Ин барои мо ифтихори бузург буд. Фикр мекунам, ки даъвати ман ҳам давоми озмуни «Фуруғ…» аст, зеро аз ҷониби шумо хоҳиш шудани вохӯрӣ бо нависандаи китоб аз он

Бо шарофати Истиқлолияти давлатии Тоҷикистон имконияти омӯзиш ва пажӯҳиши нахустрӯзномаи тоҷикии «Бухорои шариф» бештар гардид. Аз ин имкон ва фазо истифода намуда, муҳаққиқони соҳаҳои таъриху адабиёт ва матбуоти тоҷик Ⱪ. Расулиён, А. Набавӣ, П. Гулмуродзода, Н. Ковиёнӣ, Ⱪ. Шарифзода, М. Абдуллозода, Ш. Муллоев ва дигарон ба пажӯҳиши ҷанбаҳои гуногуни ин нашрия даст заданд. Тавассути пажӯҳишҳои ин муҳаққиқон дар фазои илмӣ ва фарҳангии тоҷик таассуроти нисбатан комил доир ба

Эҳтимол дигар касе мисли ў суруди ватандўстонаи «Республикаи ман»-ро бо чунин маҳорати баланд насарояд. Ўро устоди «Шашмақом» бо сабки белкантои итолиёвӣ меноманд. Сабки нотакрори сарояндаи нотакрор. Артисти  Халқии СССР Аҳмад Бобоқулов, ки рӯзи 17 январ 90-сола шуд, дар ҳақиқат аз зумраи касоне буд, ки ҳар чизе сароид, дар зоти худ нотакрор буд. Ӯ на танҳо як сарояндаи мумтоз, балки муаллиму устоди